Lëvizja Popullore Shqiptare për mbrojtjen dhe kultivimin e veprës revolucionare të Enver Hoxhës, sot në Ferizaj ka shënuar 110-vjetorin e lindjes së prijësit komunist të Shqipërisë, Enver Hoxha. Kjo lëvizje për vite me radhë ka zhvilluar dhe zhvillon aktivitet tematik e përkujtimor duke përkujtuar jetën dhe veprën e Enver Hoxhës dhe regjimit komunist në Shqipëri.
Sot në orën 16.00 anëtarët e kësaj Lëvizjeje ishin tubuar në selinë e tyre në Ferizaj.
Fillimisht, pas intonimit të Himnit Kombëtar veprimtari dhe profesori, Rexhep Sadiku, ka përshëndetur të pranishmit, kryetarin e Lëvizjes, Remzi Hasani dhe të gjithë pjesëmarrësit duke segmentuar edhe aktivitete që janë zhvilluar dhe po i zhvillon kjo lëvizje, e cila në kushte dhe rrethana aspak favorizuese, nga shoqëria, por krejtësisht mbi baza vullnetare, ka mbajtur gjallë jo vetëm kujtimin për veprën e Enverit, por ka zhvilluar edhe aktivitete të pandërprera në këtë drejtim.
Pastaj të pranishmit i ka përshëndetur kryetari i Lëvizjes, profesor, Remzi Hasani i cili ka çmuar lartë figurën e Enver Hoxhës dhe të Shqipërisë Socialiste, e cila ka luajtur rolin vendimtar në ruajtjen e Shtetit dhe frymëzimit atdhetar të shqiptarëve në trojet e robëruara të Atdheut. Ai foli edhe për aktivitetin që është zhvilluar dhe po zhvillohet në këtë drejtim, duke spikatur edhe luftën e pandershme dhe të ulët të qarqeve të caktuara titiste e antikombëtare që i bëjnë veprës së Enver Hoxhës dhe Shqipërisë Socialiste e cila nxori popullin shqiptarë nga katrahura në të cilën e kishin katandisur pushtuesit gjatë shekujve.
Një fjalë rasti para të pranishmëve mbajti edhe drejtori i Radios-Kosova e Lirë, profesor Ahmet Qeriqi, i cili përshëndeti të pranishmit dhe i falënderoi për ftesën në përkujtim të 110-vjetorit të lindjes së Enver Hoxhës.
Ai në fjalën e tij mes tjerash tha:
16 tetori shënon ditën kur në vitin 1908, në Gjirokastër kishte lindur, Enver Hoxha, prijësi komunist i Shqipërisë, personaliteti më me ndikim dhe me reputacionin më të fortë kombëtar e ideologjik të kohës, themeluesi i Partisë Komuniste Shqiptare, komandanti partizan, i cili me bashkëluftëtarët e tij, udhëhoqi me shumë sukses luftën Antifashiste Nacional-çlirimtare dhe ndërtimin socialist të vendit.
Gjatë tërë kohës së qëndrimit të tij në krye të Shtetit e të Partisë, kishte qenë figura ideologjike e politike e unitetit shtetëror e mbarëkombëtarë. Edhe pse disa qendra botërore kishin bërë përpjekje të pareshtura për ta rrëzuar nga froni, asnjë prej tyre nuk kishte arritur. Po thuajse të gjithë kishin dështuar. Ky dështim i qarqeve më të fuqishme të botës ia shtonte fuqinë dhe besimin se askush nuk mund t’ i bënte asgjë. Dështimet e tilla, bënin që Enver Hoxha ta sforconte bindjen se ishte i pathyeshëm, në radhë të parë sepse ishte në të drejtën e tij dhe në saje të besimit se komunizmi një ditë do të përhapej në tërë botën. Edhe ashtu, në kohën e tij, socializmi ishte ideologji mbisunduese në dy të tretat e botës. Ishte ajo forca magnetike, e cila e tërhiqte dhe për më tepër, ai me kohë kishte filluar të besonte se pasonte dhe e ruante me konsekuencë marksizëm-leninizmin e vërtetë, atë burimor. Ai ishte fiksioni i tij.
Figura dhe personaliteti i Enver Hoxhës do parë e studiuar në të gjitha dimensionet kombëtare, ideologjike, politike, filozofike, gjithnjë në kontest me kohën, me kushtet e rrethanat mbizotëruese gjeopolitike dhe gjeostrategjike në botë.
Mbi të gjitha do parë afria e tij me njerëz, dashuria për ta, sinqeriteti dhe miqësia, pa lënë anash edhe luftën pa asnjë kompromis kundër të keqes, kundër tradhtisë, kundër armikut të klasës, kundër asaj që ai e konsideronte të keqe e tradhtare dhe besonte me gjithë mend se ishte e tillë.
Ashtu kishin menduar edhe: Marksi, Engelsi, Lenini, Stalini, Tito, Mao Ce duni, Fidel Kastro, Zhivkovi, Dupçeku, Hrushqovi, Ho Shi Mini, dhe qindra udhëheqës komunistë nga mbarë bota.
Enver Hoxha në të gjallë të tij nuk e pa rrënimin dhe rënien e sistemit, te i cili i kishte varur shpresat dhe kishte punuar gjatë tërë jetës.
Ai vdiq me besim se Shqipëria do të mbijetonte.
Po ashtu vdiq me besimin e patundur se Jugosllavia, e sëmura e Ballkanit, do të shpartallohej dhe Kosova e viset e tjera shqiptare do të çliroheshin nga robëria.
Për shumë çka koha dhe zhvillimet pas vdekjes së tij i dhanë të drejtë, por është e pafalshme padrejtësi që po vazhdon t i bëhet ende nga politika shqiptare, e cila ka frikë nga vetvetja ta pranojë të vërtetën për Enver Hoxhën.
Në fund, profesor, Sahit Salihu lexoi telegram e atdhetarit, Fadil Shyti drejtuar të pranishmëve me urime e përgëzime atdhetare e revolucionare, për të gjithë ata që nuk e kanë harruar as po e harrojnë Enver Hoxhën dhe Shqipërinë Socialiste.
Në fund, shumica e pjesëmarrëseve në mënyrë të organizuar janë nisur në marshin tradicional për ta vizituar rrugën e cila mban emrin e Enver Hoxhës. Aktivitete të ngjashme do të zhvillohen në Ferizaj dhe në vende të tjera edhe në ditët në vazhdim (RKL)
